~1 litre of tears~

korang penah tgk x citer nih?mngkin ada yg penah tgk kot.aku pon bru je tgk td,hehe.bce tajok pon da tau sedeh kan.bg sesiapa yg belom tgk,cari la kat youtube.banyak pengajaran yg kite dapat.citer ni mngajar kte untk mnghargai hidup even klu kite cume ade sehari je untk tinggal dalam dunia yg bersifat sementara nie.sepanjang perjalanan menonton citer nie,tetibe jer air mata aku 'tip tap tip tap' mengalir,huk3.bukan suke2 nk nangis eh,x pakse pon,tbe2 rse pipi basah.adussss.cbe la tgk citer nie dlu,korang akn rse pe yg aku rse.

citer ni mengisahkn seorang gadis Jepun bernama Aya yg mengidap penyakit yg x diketahui apa puncanyer.ketidaknormalan pd bahagian otak mnyebabkan die hilang pertimbangan badan.penyakit nie bertindak perlahan-lahan.lama-kelamaan pesakit x mampu untk melakukan ape2 keje,berjalan atau bercakap mcm lumpuh la.Aya mula sedar die mengidap penyakit ni ketika umo die 15 tahun.waktu tu cara die berjalan pon dh x begitu lancar.die selalu jatuh klu jalan terburu-buru.namun,mak dan adik Aya sngat menyayangi dan mengambil berat tntang Aya.mereka selalu ade disampingnye untk memberi semangat untk teruskan hidop.

walaupun Aya sedar die lain drpd yg lain,die masih mempunyai semangat yg tnggi untk belajar.Aya memang seorang yg tabah menghadapi dugaan dlm hidop.kawan-kawannye pon sanggup mmbantu Aya jika die memerlukan pertolongan.Aya suke menulis dan die sering mencoretkan segala kisah hidupnye dlm diari.semakin lama keadaan Aya semakin teruk sehinnga die terpaksa berpindah ke sekolah khas yg menempatkn org2 sepertinya.Aya sngat sedeh untk mninggalkan sahabat2 baiknye.isk3.klu aku pon aku sedeh.ketika umo Aya 20 tahun,die x mmpu lg untk berdiri spt biasa.keadaannye agak kritikal waktu itu.klu diberi peluang teringin sekali die hidop spt manusia biasa yg normal yg mmpu belajar sampai ke Universiti,mencapai cita2,menolong keluarga,berkahwin dan mempunyai keluarga sendiri.namun,Aya terpaksa akur dengan segala ketentuan dlm hidopnya.penyakit Aya tiada ubatnya,Aya hnya mmpu bertahan hidop sehingga umo die 25 tahun...

cite ni diadaptasi drpd kisah benar seorang gadis yg mempunyai penyakit spt Aya.hargailah hidup kte selagi masih ada peluang.gunalah dgn sebaik-baiknye.bahagiakanlah org yg kte sayangi.lakukanlah perkara2 yg kte suka selagi masih ada masa.bersyukur dgn apa yg kte ada.jgn sesekali merungut dengan segala ketentuan-NYA.segala nimmat yg kte ada sekarang boleh hilang dgn sekelip mata saja.sentiasalah membantu sesiapa saja yg berada dlm kesusahan.jgn sesekali sombong dan bongkak dgn kelebihan yg kte ada.jdlah spt Aya...sentiasa kelihatan ceria walaupun kekadang dlm hati trase sngat pilu dan sedeh.senyuman kte dpt membuat org lain jge tersenyum...:)

aku tengah menikmati mushroom soup ketika mengupdate blog nie,hehe.Mmmmm,yummy2.jmput2.sambil mndengar AIM live kat Hot FM.huhu.nk tgk kat bilik tv malas.pe la hatie ni kan,malas jeww keje.ish3.lg pon blok dh sunyi sepi,malas la nk kuar.seram sejuk jekk.hehe.x lama lg aku akan menjadi penghuni blok Aman Damai plak.isk3.sedihnye nk tinggalkan Indah Kembara.sayonara IK.mmmuahhh,luv u sO muchh.i'm gonna mishh u...

~smpai disini dahulu yekk,aku nk g mkn spagetti jap.lapo la.hehe.sayonara.Assalamualaikum~